Eva, jullie kochten Cappuccino als 3-jarige, in juni 2022. Hoe kwamen jullie aan hem?
“Hij stond bij vrienden van ons die een springstal hebben en wij zochten een talentvolle pony voor onze dochter Imke waar ze mee zou kunnen doorgroeien. We hadden haar een keer meegenomen naar Jumping Mechelen en daar had ze met open mond naar de internationale ponyrubriek gekeken, die over 1.30m vlogen. ‘Dat wil ik ook!’, reageerde ze toen. Zo’n pony is voor ons onbetaalbaar, dus zochten we een jongere pony die nog niks kon, aangezien ze opleiden van (A- en B-)pony’s ook altijd erg leuk vond.”

Was het liefde op het eerste gezicht?
“Hij liep daar in een hengstenwei; daar was hij een beetje de underdog. Hij was mager en zat onder de wonden. Ze hadden er een paar keer op gezeten en hij was ontzettend lief en braaf. We kochten hem niet om zijn looks, maar om zijn karakter en zijn geweldige afstamming. Hij komt namelijk uit een ontzettend goede lijn waar veel internationale sportpaarden uit komen (Casall Ask x Darco x Randel Z), uit de fokkerij van de familie Van Eeckhoudt uit Dilbeek (B). Een pony met enorm veel potentie dus.”

Imke, weet je nog hoe het was toen je hem voor het eerst reed?
“Dat weet ik nog heel goed! Dat was toen hij drie was, ikzelf was elf jaar. Mama wilde zeker weten of hij braaf was en of ik hem wel zou kunnen rijden. Hij was jong en hengst, en dat is dan wel even afwachten. Ik had meegeholpen om hem te poetsen en te zadelen, en vond hem dus wel mega knap. Verder was hij superlief en knuffelig. Nadat de amazone die hem altijd reed er een paar rondjes op gezeten had, was het mijn beurt. Ik reed hem gewoon zoals ik mijn eigen pony reed, dressuurmatig, en hij luisterde perfect en reed geweldig! Hij was heel licht aan de hulpen en het voelde heel gemakkelijk. Dat hij zou kunnen springen geloofden we wel.”

Eva, ondanks dat Imke weg van hem was, was het wel een gok, het was toch een hengst…
“Ja, een beetje wel, maar zijn karakter leek goed en we staan er als ouders altijd bij om te begeleiden. Daarnaast was castreren ook nog een optie geweest. Echter, hij bleef gewoon zo superbraaf, knap en vrolijk dat castreren niet nodig was.”

Waarom besloot je hem aan te bieden bij het NRPS?
“Toen we hem die winter een keer mee hadden naar het Azelhof als trainingspony, trok hij veel aandacht en was er veel vraag naar hem als dekhengst. Dat zette ons aan het denken. We gunden anderen ook zo’n talentvolle lieverd. Maar we wisten niks van hengstenkeuringen en welk stamboek dan? Ik nam contact op met Gertjan van Olst die we kenden van de dressuurpaarden. Hij verwees ons naar het NSPS. We meldden hem aan voor de nakeuring, maar verder hadden we geen idee wat ons en hem te wachten stond. Elke stap in het onderzoek was een avontuur; de mensen van het NRPS moesten vast lachen om onze vele vragen. En toen werd hij met lovende woorden aangewezen voor de showdag en de verrichtingstest.”

En daar reed Imke hem zelf?
“Ja, ze had hem immers altijd gereden, waarom dan niet tijdens de test, was onze instelling. Hoe trots kun je zijn als hij daar zo topbraaf rondspringt met je jonge dochter in het zadel! Imke kreeg dan ook veel complimenten over haar rijden. En Cappuccino toonde zijn geweldige karakter en werd definitief goedgekeurd vanwege zijn kwaliteiten, kracht, vermogen, techniek, meedenken in het parcours én goede bewegingen.”

Voor jou was Cappuccino natuurlijk al speciaal, Imke!
“Zeker! Hij vindt alles gemakkelijk en springt zo machtig! Hij let altijd heel goed op mij en focust op de hindernis. Ik zeg altijd: ‘Met knappe Cappi durf ik alles en kan ik alles. Hij is een pony met een heel zacht karakter, ook dat is geweldig aan hem. In februari werden we Brabants kampioen in de klasse B springen en kampioen in de L1 dressuur. Best knap voor mijn springpony, toch? Daarna mochten we naar het NK, waar we derde werden in de L-dressuur.”

Wauw, wat knap! En nu, wat zijn je toekomstplannen met Cappi?
“We hebben eerst een drukke maand voor de boeg, de Showdag van het NRPS, de Stallions Night en het NK Springen klasse B. Ik heb er veel zin in om hem voor te stellen op de Stallions Night, tussen de andere hengsten. Daar ga ik volop van genieten! Verder blijf ik hem gewoon lekker trainen en wedstrijden rijden. En ooit hoop ik dan aan die grote wedstrijden mee te doen zoals in Mechelen. Dat is mijn ultieme droom!”