Karin Retera heeft al heel veel paarden beoordeeld op wedstrijden voor jonge dressuurpaarden. Ook het KWPN maakt graag gebruik van haar expertise, bijvoorbeeld bij de hengstencompetities. Graag verlegt ze op 1 juli de focus naar de pony’s, als jurylid voor de volgende selectiewedstrijd. Samen met Lars op ’t Hoog staat ze in de baan in De Mortel.

“Eigenlijk is een wedstrijd voor vier-, vijf- en zesjarigen een soort talentscouting”, begint ze haar relaas. “Je probeert de natuurlijke aanleg voor het doel waarvoor ze gefokt zijn, voor de dressuursport dus, te testen en te onderkennen.”

Lichaamsgebruik en instelling
Het belangrijkste voor een talentvolle dressuurpony is het lichaamsgebruik en de instelling, aldus Retera. “De natuurlijke balans, souplesse en kracht vormen de ingrediënten voor een fijn lichaamsgebruik. Bij instelling gaat het om de natuurlijke voorwaartse drang, de ‘go’ en de bewerkbaarheid. In de te rijden proeven komen al die onderdelen naar voren.”

Uitstraling en bergopwaarts
Let ze ook op zoiets als uitstraling? “Nee, dat is een veelgebruikte term, maar ‘uitstraling’, daar kan ik niks mee. Paarden krijgen vanzelf meer uitstraling en expressie (in de beweging) naarmate hun opleiding vordert. Hetzelfde geldt voor ‘bergopwaarts’. Dat woord zou uit de vocabulaire van paardenmensen geschrapt moeten worden! Je geeft daar namelijk een heel verkeerd signaal mee af, alsof je je pony ‘bergopwaarts’ zou kunnen rijden, en dat wordt dan weer opgevat als ‘op druk’ rijden, zodat je pony de hals erop zet. Helemaal verkeerd!”

Mooiere houding komt vanzelf
“Naarmate je pony namelijk gewicht op de achterhand kan overnemen en dus tot dragen komt, komt een mooiere houding vanzelf”, vervolgt ze. “Een vierjarige, die dus nog maar net in training is, kan nooit zo lopen als een paard dat ouder en sterker is. Vandaar dat je als jurylid altijd rekening houdt met de leeftijd en het opleidingsniveau.”

Simpel houden
Karin is er ook van overtuigd dat hoe fijner de instelling en het lichaamsgebruik van een pony zijn, hoe beter hij de training aankan en hoe leuker hij het rijden zal vinden – en hoe leuker en gemakkelijker het dus ook voor de ruiter is. “Het is aan de fokkers om ervoor te zorgen dat pony’s met dat doel voor ogen gefokt worden. We moeten het simpel houden.”

Wie is Karin Retera?
Karin Retera is onder andere actief als jurylid, opleider, docent, intervisiecoach, leercoach, KWPN-keurmeester, columnist en fokker van dressuurpaarden. Ze volgde bij het NOC*NSF de sportbrede coachopleiding die bij het KNHS het certificaat Coach 5 oplevert en is bekend als coach van ruiters en trainers op (sub)topniveau.